<The image of this location is in the list above, but in order to protect the site's traffic costs, it cannot be displayed here, sorry.>
Νέα κατάσταση διαμορφώνεται στους φοιτητικούς συλλόγους από την έναρξη της εξεταστικής περιόδου, με βάση την εγκύκλιο του υπουργείου για διενέργεια τηλεξετάσεων. Η εκτίμηση για την επίδραση των τηλεξετάσεων ως μέσο καταστολής σε βάρος των φοιτητικών κινητοποιήσεων επαληθεύεται με βάση τη μειωμένη μαζικότητα των γενικών συνελεύσεων σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά και την αδυναμία που εξακολουθεί να υπάρχει ως προς τη μαζικοποίηση των καταλήψεων.
Αφού εξάντλησε το «μαστίγιο», με εισαγγελικές έρευνες, απειλές για πειθαρχικά, εκκενώσεις καταλήψεων, καταστολή των διαδηλώσεων, η κυβέρνηση επιστράτευσε το «καρότο» σε βάρος των φοιτητικών κινητοποιήσεων, που έχουν ανοίξει εδώ και πάνω από έναν μήνα, με αφορμή το νομοσχέδιο περί ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Έτσι, με εγκύκλιο που αρχικά προέτρεπε τα ιδρύματα τα οποία τελούσαν υπό κατάληψη να προχωρήσουν σε τηλεξετάσεις προαιρετικά, ενώ στην συνέχεια επέβαλε την τηλεξέταση, το υπουργείο Παιδείας εισήγαγε με διαφορετικούς όρους αυτό που ονομάζουμε «τηλεκαταστολή».
Δεν είναι, φυσικά, η πρώτη φορά που επιστρατεύεται η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, η οποία έκανε το ντεμπούτο της στην καραντίνα. Έκτοτε έχει χρησιμοποιηθεί πολλάκις ως «απεργοσπαστικός» μηχανισμός, σε σχολεία που τελούσαν υπό κατάληψη, σε φοιτητικούς συλλόγους την ώρα που συνεδρίαζαν στις γενικές τους συνελεύσεις και με τον πιο κατασταλτικό τρόπο τις τελευταίες τρεις εβδομάδες κόντρα στις φοιτητικές καταλήψεις. Δεν απείχε πολύ ο τρόπος με τον οποίο επέδρασε στις καταλήψεις στα σχολεία η τηλεκπαίδευση. Στην περίπτωση αυτή, οι εκπαιδευτικοί καλούνταν να καταδώσουν τους μαθητές τους που συμμετείχαν στην κατάληψη, σε ρόλο «ασφαλίτη», στοχοποιώντας τους ως «καταληψίες» και διασπώντας την ενιαιότητα που όφειλαν να επιδείξουν μαθητές και εκπαιδευτικοί απέναντι στην αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση που συντελείται. Και φυσικά, όποιος δεν αποδεχόταν τον ρόλο του «απεργοσπάστη», αντιμετώπιζε τον βούρδουλα των διώξεων, με ΕΔΕ να έχουν συνταχθεί για δεκάδες εκπαιδευτικούς πανελλαδικά.
Στα πανεπιστήμια εισάγεται για πρώτη φορά με τέτοιο τρόπο η τηλεκπαίδευση. Ενώ στην καραντίνα αποτελούσε κυρίως έναν ακόμα ταξικό κόφτη, η κατασταλτική του ισχύς δεν είχε παρουσιαστεί με αυτόν τον τρόπο. Πλέον δεν είναι παρά ξεκάθαρος ο λόγος για τον οποίο το υπουργείο προχώρησε σε μια τέτοια απόφαση. Οι πιέσεις που ασκούν οι φοιτητές με τις μαζικές τους γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις, η αναταραχή που έχει προκληθεί στη νεολαία και τον λαό συνολικά μπροστά στην αμφισβήτηση του λαϊκού δικαιώματος στις δημόσιες δωρεάν σπουδές, ανάγκασε την κυβέρνηση να ενεργοποιήσει κάθε μηχανισμό που έχει μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια. Αφού η τρομοκρατία, οι διώξεις και οι απειλές δεν πέρασαν, έβαλε εκβιαστικά το δίλημμα: ανοιχτή σχολή ή χαμένη εξεταστική. Και αφού και σε αυτό το δίλημμα δεν τσίμπησαν οι φοιτητές και συνέχισαν τις καταλήψεις τους κόντρα στους εκβιασμούς, τους έβαλε ακόμα περισσότερο το μαχαίρι στον λαιμό: κάντε τις κινητοποιήσεις σας, εμείς θα κάνουμε εξετάσεις. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί μέσα με τα οποία θεωρεί πως μπορεί να ξεγελάσει τους φοιτητές. Πίστεψε πως οι φοιτητές θα εκλάβουν την απόφασή τους για τηλεξετασεις ως υποχώρηση της κυβέρνησης απέναντι στον αγώνα που δίνουν και ως νίκη. Όμως από την αρχή, οι φοιτητικοί σύλλογοι κατήγγειλαν τη διενέργεια εξεταστικών ως μέσο υπονόμευσης των συλλογικών διαδικασιών. Ανέδειξαν τον ρόλο τους στην απομαζικοποίηση των συνελεύσεων, των καταλήψεων και των διαδηλώσεων. Είπαν κατηγορηματικό όχι στις τηλεξετάσεις και διεκδίκησαν να μην χαθεί κανένα εξάμηνο, ώστε να συνεχιστεί ο αγώνας χωρίς τους εκβιασμούς της χαμένης εξεταστικής και χωρίς τους αντιπερισπασμούς του διαβάσματος για τις εξετάσεις.
Παρόλα αυτά, και ενώ και ο κόσμος που μπαίνει στις συνελεύσεις μειώνεται και οι καταλήψεις αδυνατούν να μαζικοποιηθούν, ο ρεφορμισμός στις σχολές (ιδιαίτερα ΠΚΣ αλλά και ΕΑΑΚ) κάνει τα στραβά μάτια. Αρνείται να υιοθετήσει το αίτημα της μαζικής αποχής από τις τηλεξετάσεις, που είναι το μόνο που μπορεί να διασφαλίσει τη μαζικοποίηση των διαδικασιών και να απονομιμοποιήσει πλήρως τις τηλεξετασεις. Με τη στάση του αποδέχεται πλήρως και υποτάσσεται στην τηλεκαταστολή. Μας καταγγέλλει ως Αγωνιστικές Κινήσεις για εμμονή γύρω από το ζήτημα των τηλεξετάσεων, παραβλέποντας τον ελέφαντα στο δωμάτιο, που είναι η απομαζικοποίηση των συνελεύσεων σε συνάρτηση με την έναρξη των τηλεξετάσεων. Υιοθετεί για άλλη μια φορά μια στάση κατώτερη των περιστάσεων, αδυνατώντας να βάλει στους συλλόγους μια κατεύθυνση ριζοσπαστική, που θα εξασφαλίσει τη συνέχιση των αγώνων μας, χωρίς αυτοί να εκβιάζονται με κανέναν τρόπο.
Στη φάση που βρίσκεται το φοιτητικό κίνημα και έχοντας διανύσει 5 εβδομάδες μαζικών γενικών συνελεύσεων, καταλήψεων και διαδηλώσεων, το ζητούμενο παραμένει η συνέχιση και η ενίσχυσή του, ώστε να φτάσει μέχρι τέλους τον δίκαιο αγώνα που έχει ξεκινήσει. Οι μορφές πάλης που έχει επιλέξει πρέπει να πλαισιωθούν από ακόμα περισσότερο κόσμο, να πολιτικοποιηθούν και να δυναμώσουν. Οι τηλεξετασεις, τη δεδομένη στιγμή, μπλοκάρουν αυτή την κατεύθυνση και είναι από τα βασικά εμπόδια που πρέπει να «ξεφορτωθεί» το φοιτητικό κίνημα για πάει ένα βήμα μπροστά. Η συνέχιση των καταλήψεων είναι κομβικής σημασίας, ιδιαίτερα μετά τη στοχοποίησή τους από την κυβέρνηση με την εισαγγελική έρευνα και τις προσπάθειες εκκένωσης σε Νομική ΑΠΘ και ΔΠΘ τις προηγούμενες εβδομάδες. Σε αυτή την κατεύθυνση, η μαζική συλλογική απόχη είναι η μόνη στάση που μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά απέναντι στην τηλεκαταστολή και να επιτρέψει στους φοιτητές να στηρίξουν και να υλοποιήσουν τις συλλογικές τους αποφάσεις.