ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ 11πμ
Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι και ο λαός συνολικά βυθίζονται όλο και περισσότερο στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Οι πραγματικοί μισθοί έχουν πέσει κατακόρυφα και ο μήνας δε βγαίνει, την ίδια ώρα που το κεφάλαιο θησαυρίζει σε βάρος μας και η κυβέρνηση μας καλεί να συνηθίσουμε στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, δήθεν γιατί δεν αντέχει η οικονομία.
Δουλειά όλη μέρα και μέχρι τα γεράματα, χωρίς δικαίωμα στην απεργία, με ποινικοποίηση του συνδικαλισμού, όπως κυνικά περιγράφουν οι νόμοι Χατζηδάκη-Γεωργιάδη. Εντατικοποίηση και απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, με αναλώσιμους εργαζόμενους, όπου καθημερινά θα σκοτώνονται ή θα σακατεύονται για να κερδοφορεί η εργοδοσία.
Το έγκλημα των Τεμπών αποκάλυψε για ακόμη μία φορά ότι οι ζωές μας δε μετρούν σ’ αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης. Ένα χρόνο μετά το έγκλημα και τις μαζικές απεργίες που ακολούθησαν, το σύστημα και η κυβέρνηση του συνεχίζουν να αποδεικνύουν ότι η μόνη έγνοια τους είναι η συγκάλυψη των ευθυνών τους για μη βγει στο δρόμο του αγώνα η συσσωρευμένη λαϊκή οργή.
Όμως εδώ και εβδομάδες η νεολαία και οι αγρότες παλεύουν μαζικά και επίμονα και στέκονται απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολύσει το σύστημα ενάντια στα δικαιώματά τους.
Φοιτητές και μαθητές με μαζικές συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις παλεύουν ενάντια στο σκοτεινό μέλλον που σχεδιάζουν για αυτούς κυβέρνηση και σύστημα. Υπερασπίζονται τη δημόσια δωρεάν παιδεία κόντρα σε μία παιδεία για λίγους και εκλεκτούς! Ταυτόχρονα, οι αγρότες δίνουν το δικό τους αγώνα διεκδικώντας να ζουν από τη δουλειά και τη γη τους , ενάντια στην αντιαγροτική πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ, ενάντια στη νέα ΚΑΠ που τους ξεκληρίζει.
Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη να ενώσουν τη δική τους φωνή με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια του λαού και να οργανώσουν την πάλη τους. Να βγούνε στο δρόμο του αγώνα, να διεκδικήσουν αυξήσεις στους μισθούς, δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Κόντρα στη σιγή ιχθύος που προσπαθούν να επιβάλουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, με αποκορύφωμα τη στάση της ανεκδιήγητης (και πιο εργοδοτικής από ποτέ) ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που προκηρύσσει απεργία στο... μακρινό μέλλον, στις 17 Απρίλη. Και μάλιστα, την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις φοιτητών και αγροτών, και ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ η μέγιστη αγωνιστική συμπόρευση!
Μόνο ο μαζικός και ανυποχώρητος κοινός αγώνας λαού και νεολαίας μπορεί να βάλει φρένο στην αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική, να διεκδικήσει και να πετύχει:
Ø Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν το κόστος ζωής.
Ø Ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, ελεύθερο και ανεξάρτητο από το κράτος συνδικαλισμό.
Ø Δωρεάν Εκπαίδευση και Περίθαλψη για όλους, χωρίς προϋποθέσεις.
Ένα χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη, οι αγώνες λαού και νεολαίας ενάντια στην πολιτική που μας στερεί τη δουλειά, τα δικαιώματα, τη ίδια τη ζωή, είναι πιο αναγκαίοι από ποτέ!