<The image of this location is in the list above, but in order to protect the site's traffic costs, it cannot be displayed here, sorry.>
Η υπουργός Παιδείας της Γερμανίας δηλώνει ότι τα σχολεία οφείλουν να προετοιμάσουν τους μαθητές για το ενδεχόμενο πολέμου, την ίδια στιγμή που το ντόπιο αστικό πολιτικό σύστημα χορεύει στον ρυθμό της ευρωκάλπης του Ιουνίου. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, διακηρύσσει ότι «αν θέλει ειρήνη, η Ευρώπη πρέπει να ετοιμαστεί για πόλεμο» και πως χρειάζεται να «περάσουμε σε λειτουργία οικονομίας πολέμου», ενώ, παράλληλα, τα ξέφτια των πάλαι ποτέ κραταιών αυταπατών και ψεμάτων για την «Ευρώπη των λαών» επιστρατεύονται ξανά από τους κυρίαρχους για να σύρουν τους λαούς τους στην επερχόμενη εκλογική φάρσα. Έτσι και εδώ, ο εγχώριος αστισμός ετοιμάζεται να φορέσει τα «δημοκρατικά» του κουστούμια, την ίδια ώρα που κάνει σχέδια για να ντύσει τον κόσμο της δουλειάς και τη νεολαία στις παραλλαγές, όποτε αυτό απαιτηθεί.
Γιατί εκεί ακριβώς οδηγεί η αναβάθμιση της εμπλοκής της χώρας στις εστίες αντιπαράθεσης που έχει ανάψει η παρόξυνση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού των ΗΠΑ-Δύσης με τη Ρωσία, αλλά και την Κίνα! Η συνάντηση του Μητσοτάκη με τον Ζελένσκι στην Οδησσό, κατά παραγγελία των Αμερικάνων και σε αναζήτηση ρόλων για λογαριασμό της ντόπιας άρχουσας τάξης σε πεδία που ήδη έχει κατοχυρώσει συμμετοχή η ανταγωνίστρια τουρκική, σημαδεύτηκε από τη «συμπτωματική» ρωσική πυραυλική επιδρομή μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο δίπλα. Και οι προειδοποιητικές αναφορές του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών προς την Ελλάδα, που ακολούθησαν, αποτέλεσαν μια υπενθύμιση για το μέγεθος των κινδύνων που προκύπτουν από το γεγονός ότι η χώρα μετατρέπεται σε εν δυνάμει «στόχο» στο πλαίσιο της ενδοϊμπεριαλιστικής διαπάλης. Το ίδιο ισχύει και σε σχέση με την όλο και βαθύτερη ένταξη στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής, με τη φρεγάτα «Ύδρα» να αναλαμβάνει ενεργό στρατιωτικό ρόλο στην Ερυθρά Θάλασσα στο πλαίσιο της «ευρωπαϊκής» αποστολής Aspides, κόντρα στα drones των Χούθι και προς στήριξη της σιωνιστικής γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού.
«Ευρωπαϊκής» και όχι γνήσια ευρωπαϊκής, μιας και είναι γνωστό το πόσο διχασμένη εμφανίστηκε η ΕΕ μπροστά στην πρωτοβουλία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να ενισχύσει τη στρατιωτική του παρουσία στην Ερυθρά Θάλασσα με την επιχείρηση Prosperity Guardian. Αυτός ο διχασμός καταγράφηκε και στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής, που επί της ουσίας είχε ως βασικό αντικείμενο το πώς θα σταθούν οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές σε μια σειρά από μέτωπα, δεδομένης της αδυναμίας τους να κινηθούν ανεξάρτητα από τους συμμάχους-ανταγωνιστές τους στις ΗΠΑ, αλλά και των κενών και αντιφάσεων που έχει παρουσιάσει το τελευταίο διάστημα η πολιτική των τελευταίων. Έτσι, για άλλη μια φορά, όπως αποτυπώθηκε στην αντιπαράθεση Γαλλίας-Γερμανίας για την πρόταση έκδοσης ευρωομολόγου της τελευταίας, με την οποία έσπευσε να συνταχθεί και ο Μητσοτάκης, τα φιλόδοξα στρατιωτικά και εξοπλιστικά σχέδια για «στρατηγική αυτονομία» της ΕΕ είναι πολύ αμφίβολο αν θα υπερβούν τις ιδιοτελείς φιλοδοξίες της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης για τον εαυτό της! Το μόνο σίγουρο είναι ότι στη συζήτηση που έχει ανοίξει για τους «τρόπους χρηματοδότησης» των διαφόρων πολεμικών προγραμμάτων, στο στόχαστρο βρίσκονται τα συνήθη υποζύγια των λαών της Ευρώπης, και ιδιαίτερα των εξαρτημένων χωρών, που θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο.
Εξακολουθώντας να παραδέρνει στις αντιθέσεις και τα εγγενή αδιέξοδά του, επομένως, το ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα βαδίζει προς την κάλπη για την ανάδειξη του διακοσμητικού του οργάνου, για να φτιασιδώσει ό,τι μπορεί από το αποκρουστικό του πρόσωπο, που έχει αποκαλυφθεί πλατιά. Με πύρινους λόγους για τη «δημοκρατία» και τη «συμμετοχή» ετοιμάζονται να εμφανιστούν οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων, που πριν από λίγο καιρό κατέβαζαν τον στρατό στους δρόμους ενάντια στις εξεγέρσεις των λαών τους και ποινικοποιούσαν κάθε έκφραση αλληλεγγύης προς τον ηρωικό παλαιστινιακό λαό. Οι πρωταγωνιστές των αντικομμουνιστικών μνημονίων και της εξίσωσης κομμουνισμού-ναζισμού, που θρέφουν ξανά τα πιο μαύρα σκοτάδια του παρελθόντος της ανθρώπινης ιστορίας, που έχουν κανονικοποιήσει τον φασισμό και τον πόλεμο στην καθημερινότητα των λαών τους, ετοιμάζονται να μιλήσουν για το «μέλλον». Κατά πόδας τους ακολουθούν και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας.
Τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, λοιπόν, παίρνουν θέσεις ενόψει των ευρωεκλογών. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, μιας και πέρα από την ανάγκη ενσωμάτωσης του λαού στα ιμπεριαλιστικά ευρωπαϊκά ιδεώδη που καλούνται διαχρονικά να υπηρετήσουν, αντιλαμβάνονται, επίσης, ότι οφείλουν και τα ίδια να αποδείξουν την προσήλωσή τους και να δώσουν κάθε λογής διαπιστευτήρια στους Ευρωπαίους «προστάτες» τους, σε μια εποχή, μάλιστα, μεγάλης γεωπολιτικής αναταραχής και έντονων ανισορροπιών στις σχέσεις των τελευταίων με τον έτερο υπερατλαντικό πυλώνα του καθεστώτος της εξάρτησης της χώρας, τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές.
Τα αδιέξοδα που παράγονται από αυτή την κατάσταση, άλλωστε, είναι που εισπράττει η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία έχει εμφανίσει σοβαρά σημάδια κάμψης, παρά τη σαφή δημοσκοπική της υπεροχή έναντι των υπολοίπων. Έτσι, μετά το καταδικαστικό ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου, ήρθαν οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Ασημακοπούλου με τις επακόλουθες καρατομήσεις κυβερνητικών στελεχών, καθώς και οι παρεμβάσεις της ευρωπαϊκής εισαγγελίας για τα Τέμπη. Από αυτή την άποψη μπορεί και να εξηγηθεί το πόσο «ευρύχωρη» θέλει να εμφανίζεται ξαφνικά η ευρωβουλή και οι επιτροπές της για μια σειρά από κοινωνικές διεκδικήσεις, είτε αυτές αφορούν την απαίτηση των συγγενών των θυμάτων του εγκλήματος στα Τέμπη για απόδοση δικαιοσύνης είτε τα αιτήματα των κατοίκων των Εξαρχείων ενάντια στην καταστροφή της γειτονιάς τους. Δεν είναι μόνο οι τόνοι υποκρισίας που από πάντα κουβαλούν τα δήθεν ευαίσθητα στελέχη των Βρυξελλών και του Στρασβούργου! Είναι η σημερινή φάση που θέτει ως αναγκαιότητα στους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές ξανά και ξανά να αμφισβητήσουν την επιλογή της ντόπιας άρχουσας τάξης να αποτελεί το πιο πιστό και καλό παιδί των Αμερικάνων στην περιοχή.
Γι’ αυτό, όσο συγκλονιστικό είναι το μεγαλείο ενός γονιού που έχει χάσει το παιδί του και αγωνίζεται για δικαίωση, τόσο ασυγχώρητη είναι η άθλια αξιοποίησή του στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων ή της ανάγκης των ευρωπαϊκών αφεντικών να συνετίσουν τους υποτελείς τους! Ακόμα περισσότερο, είναι ολέθριες για την εργατική τάξη, τον λαό και τη νεολαία οι αυταπάτες που καλλιεργούνται το τελευταίο διάστημα από την αστική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Αριστεράς και άλλων, αλλά και από δυνάμεις της ποικιλώνυμης αριστεράς, ότι η ΕΕ και το κοινοβούλιό της είναι περίπου ο «φύλακας άγγελος» των λαϊκών δικαιωμάτων, ότι θα τιμωρήσουμε την «κακιά» κυβέρνηση Μητσοτάκη απευθυνόμενοι στους «καλούς» Ευρωπαίους που μας προστατεύουν.
Φυσικά, άλλο που δεν θέλει η αριστερά της ήττας και της υποταγής! Με χαρακτηριστική την περίπτωση του ΚΚΕ, που σπεύδει να κλείσει τον αγώνα της νεολαίας για να φορέσει τις εκλογικές του γραβάτες, με το που τελείωσαν οι τοπικές εκλογές έστρεψε κατευθείαν το βλέμμα της εκεί και όλη της η δράση περιστρέφεται εδώ και μήνες γύρω από τη «μητέρα των μαχών». Κάποιες οργανώσεις έφτασαν, μάλιστα, να καταρτίζουν ευρωψηφοδέλτια εν μέσω φοιτητικού ξεσηκωμού! Όλοι τους, μπροστά στην εκλογική παραζάλη και τις αυταπάτες, τρέχουν για άλλη μια φορά να δώσουν τη νομιμοποίησή τους στην κάλπη της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας και να συνδράμουν στον αγώνα των κυρίαρχων ενάντια στην «επάρατη» αποχή!
Γιατί οι δυνάμεις του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης γνωρίζουν πολύ καλά ότι στη σημερινή φάση βαδίζουν στο πυρακτωμένο έδαφος της κοινωνικής οργής και αγανάκτησης που ολοένα και διευρύνεται και επιδρά πολλαπλασιαστικά στους ήδη υπάρχοντες όρους αστάθειας του αστικού πολιτικού σκηνικού. Έτσι, στους τριγμούς που παράγει η γεωπολιτική θέση της αστικής «μας» τάξης, αλλά και, σε συνάρτηση με το προηγούμενο, στους κραδασμούς μια παραπαίουσας παραρτηματοποιημένης οικονομίας, που στέκεται αδύναμη μπροστά σε «εξωγενείς απειλές», σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της JP Morgan, θα προστίθενται διαρκώς τα δεδομένα που θα διαμορφώνει η οργή των «από κάτω».
Η μαζική αποδοκιμασία του πορίσματος συγκάλυψης της εξεταστικής επιτροπής για τα Τέμπη αυτό ακριβώς αποτυπώνει. Με τη φτώχεια και την εξαθλίωση να απλώνονται, με την καπιταλιστική ακρίβεια να έχει γονατίσει την κοινωνική πλειονότητα, με την κυβέρνηση να ανακοινώνει το τέλος των διαφόρων επιδομάτων και pass και την υποταγή στη «δημοσιονομική σταθερότητα», με τον λαό να εξορίζεται από τα νοσοκομεία και κάθε δυνατότητα πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη, με την πολυαναμενόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού να αποδεικνύεται κοροϊδία που ήδη έχει εξανεμιστεί, είναι σαφές ότι διαμορφώνονται κύματα δυσαρέσκειας στις λαϊκές μάζες, που κάθε άλλο παρά μπορούν να ελεγχθούν, όσο και αν πασχίζουν άπαντες να τα εγκλωβίσουν στην κάλπη και σε ανώδυνες ή και επικίνδυνες λύσεις.
Η βαναυσότητα των δυνάμεων καταστολής απέναντι στους φοιτητές που επιμένουν να κάνουν καταλήψεις ενάντια στον ψηφισμένο νόμο Πιερρακάκη, οι απειλές για φυλάκιση ενάντια στους «ατίθασους» εκπαιδευτικούς που αρνούνται την αξιολόγηση, αποδεικνύει ότι οι ιθύνοντες όλο και πιο συχνά θα καταφεύγουν «στον νόμο και την τάξη» για να ανακόψουν τις κοινωνικές διεργασίες που εξελίσσονται, γιατί πολύ απλά δεν έχουν άλλη επιλογή. «Μπροστά στον νόμο δεν επιτρέπεται ο δρόμος» είναι το μήνυμα που επιδιώκουν να στείλουν, γιατί αυτή η διέξοδος είναι που φοβούνται!
Αυτή τη διέξοδο οφείλουμε να ενισχύσουμε! Με συσπείρωση των δυνάμεων και των αγωνιστών που επιμένουν ότι τίποτα δεν τελείωσε, πως ο αγώνας για την ανατροπή του νόμου Πιερρακάκη πρέπει να συνεχιστεί, πως είναι υπαρκτή δυνατότητα το κοινό μέτωπο εργαζομένων και νεολαίας. Με τη συμπόρευση των τάσεων εκείνων που αρνούνται να παρέχουν νομιμοποίηση στο άθλιο κατασκεύασμα της ευρωκάλπης των ιμπεριαλιστών, βροντοφωνάζοντας παντού την επιλογή της ΑΠΟΧΗΣ από την εκλογική φάρσα, δείχνοντας τον δρόμο της πάλης των μαζών ενάντια στα δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Για να υπηρετήσουμε, σε τελευταία ανάλυση, την προοπτική της αναμέτρησης της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας με το καθεστώς της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, την προοπτική της επαναστατικής ανατροπής της εκμετάλλευσης και της κοινωνικής απελευθέρωσης!