Η σημερινή απεργιακή συγκέντρωση στη Καρδίτσα είχε μια κάποια μαζικότητα αλλά από την άλλη σαφώς και δεν αντιστοιχούσε στην ένταση της επίθεσης που δέχονται λαός και εργαζόμενοι από την κυβερνητική πολιτική της φτώχειας, της ακρίβειας, της εξαθλίωσης, των διώξεων-απολύσεων και της αφαίρεσης δικαιωμάτων. Στη κεντρική πλατεία καλούσαν από κοινού το Εργατικό Κέντρο, το Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ και τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Με πανό συμμετείχαν το Συνδικάτο Οικοδόμων, η Ένωση Ιατρών & Εργαζομένων Κέντρων Υγείας, η ΕΛΜΕ, το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας, Σωματεία Συνταξιούχων, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων (ΕΟΑΣΚ) κ.α. ενώ συμβολικά συμμετείχαν και 4 τρακτέρ. Με διακριτό μπλοκ συμμετείχαν επίσης το Δίκτυο Αλληλεγγύης-Αγώνα και το ΚΚΕ(μ-λ) . Αφίσα του ΚΚΕ(μ-λ) για την προπαγάνδιση της απεργίας είχε κολληθεί τις προηγούμενες στο κέντρο της πόλης και στο χώρο της λαϊκής αγοράς ενώ στην απεργιακή συγκέντρωση διακινήθηκε το φυλλάδιο της Ταξικής Πορείας .
Μετά τη συγκέντρωση έγινε πορεία που κατευθύνθηκε σε σούπερ μάρκετ της πόλης ( MyMarket ) για να καταγγελθούν οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων που έγιναν από την επιχείρηση πριν από λίγες μέρες. Οι απαξιωμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ θέλουν συμβολικές κινητοποιήσεις «στη χάση και στη φέξη» (από τις 28/2 είχαμε να δούμε απεργιακή κινητοποίηση στη Καρδίτσα…), απεργίες που δεν εντάσσονται σ’ ένα οργανωμένο σχέδιο κλιμάκωσης και σύγκρουσης με την κυβερνητική πολιτική αλλά αξιοποιούνται για να πλασαριστούν αυτές οι ηγεσίες σαν «θεσμικοί» συνομιλητές της κυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι από την άλλη, έχουν κάθε λόγο να ξεπεράσουν αυτές τις συμβιβασμένες ηγεσίες αλλά και να απορρίψουν τον δρόμο της ανάθεσης και του εικονικού «κινήματος» στις οποίες καλούν οι δήθεν «ταξικές δυνάμεις» που η υποταγμένη στην αστική νομιμότητα πρακτική τους οδηγεί στον συμβιβασμό. Να ανοίξουν το δικό τους δρόμο. Να βάλουν φραγμό στην επίθεση του συστήματος, να διεκδικήσουν συλλογικές συμβάσεις με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, να υπερασπιστούν τον ανεξάρτητο απ’ το κράτος και την εργοδοσία ταξικό συνδικαλισμό, ν’ ανατρέψουν τους αντεργατικούς νόμους Χατζηδάκη-Γεωργιάδη, να κερδίσουν ανθρώπινους όρους δουλειάς, ζωή με ελευθερίες και δικαιώματ α.
